22 Mayıs 2011 Pazar

Həzm pro­se­sin­də­ki son mər­hə­lə


Ye­di­yi­miz bü­tün qi­da­la­rın həzm pro­se­si na­zik ba­ğır­saq­da ta­mam­la­nır. La­kin həzm pro­se­sin­də­ki son mər­hə­lə həzm mad­də­lə­ri­nin or­qa­nizm­də­ki la­zım­lı yer­lə­rə pay­lan­ma­sı məq­sə­di­lə so­rul­ma­sı­dır. Həzm sis­te­mi his­sə­lə­rin­dən ağız və mə­də­də­ki so­rul­ma aşa­ğı sə­viy­yə­də­dir. So­rul­ma tam şə­kil­də ba­ğır­saq­lar­da hə­ya­ta ke­çir. Na­zik ba­ğır­sa­ğın qu­ru­lu­şu so­rul­ma­ya uy­ğun­dur.

Na­zik ba­ğır­sa­ğın da­xi­li sət­hi ol­duq­ca gi­rin­ti­li-çı­xın­tı­lı qu­ru­lu­şa ma­lik­dir. Bu gi­rin­ti-çı­xın­tı­la­rın üzə­rin­də də mik­ros­ko­pik na­sos­lar var. Bu na­sos­lar sou­ru­cu hü­cey­rə­lər­dir. Məhz bu hü­cey­rə­lər or­qa­niz­min eh­ti­yac duy­du­ğu qi­da­la­rı tu­tur və on­la­rın bağ­lı ol­du­ğu qan da­mar­la­rı­na vu­rur­lar.


Or­qa­niz­mi­mi­zin nə­yə eh­ti­ya­cı var­sa, hə­min ki­çik na­sos­lar bu­nu bi­lir. Be­yin hü­cey­rə­lə­rin­də is­ti­fa­də edi­lə­cək par­ça­lan­mış şə­kər və ya əzə­lə hü­cey­rə­lə­rin­də is­ti­fa­də edi­lə­cək bir amin tur­şu­su... Bu ki­çik na­sos­lar eh­ti­ya­cı­mız olan qi­da­nı ağıl­lı şə­kil­də ta­pır və tu­tur. Hal-ha­zır­da siz bu ya­zı­la­rı oxu­du­ğu­nuz za­man da mil­yard­lar­la na­sos si­zin bu ya­zı­nı oxu­ya bil­mə­yi­niz üçün eh­ti­yac duy­du­ğu­nuz qi­da­la­rı la­zı­mi yer­lə­rə gön­də­rir.

Ba­ğır­saq­la­rın için­də olan qıv­rım­lar və bu qıv­rım­la­rın üzə­rin­də­ki mik­ro­na­sos­lar sa­yə­sin­də na­zik ba­ğır­saq ol­duq­ca bö­yük sət­hə ma­lik­dir. Be­lə ki, yet­kin bir in­sa­nın ba­ğır­sa­ğı­nın ma­lik ol­du­ğu sa­hə təx­mi­nən 300 kvad­rat­met­rə ça­tır. Bu, iki ki­çik ten­nis kor­tu­nun ümu­mi sa­hə­si­nə bə­ra­bər olan bir sa­hə­dir.

Qi­da­la­rın həzm edil­mə­si bu ge­niş sa­hə­də baş ve­rir. Qi­da­lar əv­vəl­cə par­ça­la­na­raq həl­mə­şik ha­lı­na gə­lir. Son­ra isə bu həl­mə­şik ba­ğır­sa­ğın da­xi­li sət­hi üzə­ri­nə hər bir nöq­tə­ni tu­ta­caq şə­kil­də və in­cə tə­bə­qə ha­lın­da ya­yı­lır. Məhz bu­nun sa­yə­sin­də hü­cey­rə­lər ye­mək­lə­rin için­də olan bü­tün qi­da­la­rı asan­lıq­la so­ra bi­lir­lər.

Na­zik ba­ğır­sa­ğın baş­qa bir xü­su­si funk­si­ya­sı da bə­zi mad­də­lə­ri or­qa­niz­min eh­ti­yac duy­du­ğu qə­dər so­ra bil­mə­si­dir. Mə­sə­lən, əla­və də­mir or­qa­nizm üçün zə­rər­li­dir. Də­mir ba­ğır­saq­la­ra mü­əy­yən bir nis­bət­dən yu­xa­rı həd­də ça­tar­sa, heç so­rul­ma­dan ba­ğır­saq­lar­dan kə­nar­laş­dı­rı­lır. Bu­nun ək­si baş ver­sə, ya­şa­ma­ğı qey­ri-müm­kün edən çox ağır xəs­tə­lik­lər mey­da­na gə­lər.

Bun­dan baş­qa, əv­vəl­ki bö­lüm­lər­də də qeyd edil­di­yi ki­mi, na­zik ba­ğır­sa­ğın xü­su­si bir his­sə­sin­də isə yal­nız B-12 vi­ta­mi­ni­ni sor­maq üçün ha­zır­lan­mış hü­cey­rə­lər­dən təş­kil olu­nan his­sə­lər var. Cər­ra­hiy­yə əmə­liy­ya­tı za­ma­nı ba­ğır­saq­la­rı­nın bu his­sə­si kə­si­lib çı­xa­rı­lan in­san­lar on­la­rın müa­li­cə edil­mə­di­yi hal­da öl­mə­si la­büd­dür.

Ba­ğır­saq­lar­da­kı hü­cey­rə­lə­rin bü­tün bun­la­rı ayırd et­mə­si üzə­rin­də də­rin­dən dü­şü­nül­mə­si la­zım gə­lən, Al­la­hın bö­yük­lü­yü­nün dərk edil­mə­si­nə və­si­lə ola­caq bir möv­zu­dur. Ba­ğır­saq­la­rın yer­ləş­di­yi yer in­san or­qa­niz­min­də ən qa­ran­lıq bir na­hi­yə­dir. Bu or­qan­la­rı­mı­zın be­yin­lə­ri, mad­də­lə­ri ayır­ma­ğa kö­mək edən zə­ka və bi­lik­lə­ri yox­dur. La­kin bu­na bax­ma­ya­raq on­lar in­san üçün nə­yin fay­da­lı, nə­yin isə zə­rər­li ol­du­ğu­nu mü­əy­yən edə bi­lir və bu­na gö­rə la­zım olan­la­rı alır, lü­zum­suz olan­la­rı isə or­qa­nizm­dən kə­nar­laş­dı­rır­lar.

Bir in­sa­nın qar­şı­sı­na qo­yu­lan kim­yə­vi mad­də­lə­ri, mə­dən duz­la­rı­nı və ya me­tal­lik toz­la­rı ayır­ma­sı de­mək olar ki, qey­ri-müm­kün­dür. Bu möv­zu ilə bağ­lı təh­sil al­ma­mış bir in­san də­mi­ri sink­dən yal­nız bax­maq­la ayı­ra bil­məz. İn­sa­nın han­sı mad­də­nin fay­da­lı, han­sı­nın zə­rər­li ol­du­ğu­nu, o za­man or­qa­niz­min­də han­sı­na nə qə­dər eh­ti­ya­cın ol­du­ğu­nu mü­əy­yən et­mə­si də müm­kün de­yil. İn­san bu mad­də­lər ara­sın­da­kı fər­qi mü­əy­yən edə bil­mir, la­kin hə­min in­sa­nın ba­ğır­saq hü­cey­rə­lə­ri bu­nu asan­lıq­la mü­əy­yən edə bi­lir.

Gö­rün­dü­yü ki­mi, han­sı mad­də­nin nə ol­du­ğu­nu mü­əy­yən edə bil­mək üçün tək­cə ağı­la və şüu­ra ma­lik ol­maq ki­fa­yət de­yil, hə­min möv­zu ilə bağ­lı mü­fəs­səl bi­li­yə ma­lik ol­maq la­zım­dır. Bəs ba­ğır­saq hü­cey­rə­lə­ri bu bi­li­yə ne­cə ma­lik olub­lar? Bu hü­cey­rə­lər in­san or­qa­niz­min­də­ki tril­yon­lar­la hü­cey­rə­də nə­yin əs­kik, nə­yin ar­tıq ol­du­ğu­nu ne­cə mü­əy­yən edir və ça­tış­ma­yan cə­hə­ti ne­cə ara­dan qal­dı­ra­caq­la­rı­nı ha­ra­dan bi­lir­lər?

Atom­la­rın bir­ləş­mə­si ilə əmə­lə gə­lən hü­cey­rə­lə­rin bir ira­də­yə sa­hib ol­du­ğu­nu dü­şün­mək ol­maz. Ay­dın­dır ki, bu bi­lik­lər hü­cey­rə­lə­rə son­ra­dan yer­ləş­di­ri­lib. Həm­çi­nin o da mə­lum­dur ki, bu qə­dər bö­yük pro­ses­lər tə­sa­düf­lər­lə və ya baş­qa bir tə­sir­lə baş ver­mir. Bu hal hü­cey­rə­lə­rə on­la­rın ma­lik ol­duq­la­rı şüu­ru ve­rən üs­tün bir qüv­və­nin var­lı­ğı­nı gös­tə­rir ki, bu qüv­və­nin sa­hi­bi də hər şe­yi ya­ra­dan və mü­əy­yən ni­zam­da yer­ləş­di­rən Uca Al­lah­dır:

«O, göy­lə­ri və ye­ri var edən­dir. Al­la­hın ne­çə öv­la­dı ola bi­lər ki, Onun heç bir yol­da­şı (zöv­cə­si) yox­dur. Hər şe­yi O ya­rat­mış­dır. O, hər şe­yi bi­lən­dir! O Al­lah Rəb­bi­niz­dir! On­dan baş­qa heç bir tan­rı yox­dur, hər şe­yi ya­ra­dan Odur. Bu­na gö­rə də yal­nız Ona iba­dət edin. O, hər şe­yə və­kil­dir!» («Ənam» su­rə­si, 101-102).


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder